ΜΝΗΜΟΝΙΟ........ΜΕ ΡΗΤΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Αρθρο του Αλέξη Μητρόπουλου

Τον Ιούνιο του 2010, γράφαμε, μεταξύ των άλλων, για τη Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ) «(...) Παρακολουθούμε άφωνοι τον χρόνο που διάλεξαν ορισμένοι παράγοντες της Αριστεράς να εκδηλώσουν τις υπαρκτές διαφορές τους προς τον μητρικό οργανισμό, ή έστω προς το σχήμα που τους καλύπτει˙ όταν σε περιόδους κρίσης αναδεικνύονται εναργέστερα τα οικονομικά, ταξικά, πολιτισμικά, εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια που ενοποιούν ευρύτερες κατηγορίες πολιτών προς την κοινή δράση, δεν μπορούν να τίθενται σε προτεραιότητα οι επιμέρους διαφορές και ομαδοποιήσεις, ή έστω η διαφορετική θέαση του πραγματικού. (…)».

Αυτά υποστηρίζαμε στο άρθρο μας με τίτλο «Συστημική αλλοτρίωση και εναλλακτική θέαση» (περιοδικό «Επίκαιρα», τ. 35, 17-6-2010), όταν εμφανίστηκε η ΔΗΜΑΡ σε αντίστιξη με τον ΣΥΡΙΖΑ, που «διολισθαίνει όλο και περισσότερο σε παλαιοκομμουνιστικές συμπεριφορές», όπως έγραφε σχετική ανακοίνωση του νέου φορέα. Επομένως, τα πράγματα ήσαν προδιαγεγραμμένα.

Οι λόγοι της αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι επιλογές της ξεχωριστής καθόδου στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του Νοεμβρίου 2010, η απόρριψη της πρότασής μας για κοινή κάθοδο και η πανηγυρική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ στους δύο μεγάλους Δήμους (Αθήνα, Θεσ/κη), λίγους μήνες μετά το Μνημόνιο, προοιωνίζονταν μια παρα-μνημονιακή πορεία.

Η καταιγιστική δημοσιολογία της Τριαρχίας των δανειστών, που παρουσίαζε το Μνημόνιο σαν ένα πρόσκαιρο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και «εκσυγχρονιστικών» αλλαγών και όχι ως το διαρκές υπερ-Σύνταγμα του εκδικητικού και επιθετικού νεοφιλελευθερισμού (όπως πράγματι είναι) για το «πειραματόζωο-Ελλάς», διευκόλυνε κάποιους να ισχυρίζονται ότι η διάκριση μνημονιακών και αντιμνημονιακών είναι εντελώς πλασματική.

Έτσι ο νέος φορέας στελεχώθηκε κυρίως από θιασώτες και συμμέτοχους της περιόδου τής αποτυχημένης «εκσυγχρονιστικής» διακυβέρνησης, οι οποίοι είχαν το …θάρρος να κατηγορούν τους γνήσιους σοσιαλιστές, που από δεκαετιών είχαν καταδικάσει τα ΠΑΣΟΚικά κυβερνητικά πεπραγμένα. Η χρεοκοπία του ΠΑΣΟΚ και η μετακόμιση του καρτέλ-πάρτι στους κόλπους της έδωσε μια πρόσκαιρη δημοσκοπική ευφορία. Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 6^ης Μαΐου, ο καθένας κατανόησε την επιρροή του. Οι εκλογές όμως της 17^ης Ιουνίου παγίωσαν τα μεγέθη όλων των κομμάτων και κατέταξαν και τη ΔΗΜΑΡ αρμοδίως.

Μετά την αυτονόητη αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης με ρήτρα …ΣΥΡΙΖΑ, όπως επιδιώχθηκε κατά την περίοδο των διερευνητικών εντολών της 6^ης Μαΐου, η «υπεύθυνη» Αριστερά και άλλοι τινές μνημονιακοί πίεσαν μέχρι ακραίας γελοιότητας, ώστε να μπει και η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Ήθελαν να τελειώσουν οριστικά την υπόθεση της Ελληνικής Αριστεράς και της Σοσιαλιστικής εναλλακτικής πρότασης.

Η ψυχρολουσία του εκλογικού αποτελέσματος δεν άφηνε περιθώρια επιμονής στην αυτόχρημα παράλογη αυτή αξίωση. Έτσι φτάσαμε σε κυβέρνηση με ρήτρα …Αριστεράς, σε αγαστή συνεργασία με το κόμμα του Μνημονίου. Δηλαδή με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που οι ηγεσίες τους, προ ολίγων μηνών, υπέγραψαν και εγγυήθηκαν την απόλυτη εφαρμογή του Μνημονίου 2 με τις γνωστές τρεις ρήτρες: εξαθλίωση του λαού, ξεπούλημα της υλικής και άυλης δημόσιας περιουσίας, απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας.

Σ’αυτό το πλαίσιο, η ΔΗΜΑΡ ανακοίνωσε ότι …αγωνίζεται και …αγωνιά να συγκροτήσει …προοδευτική(!) προγραμματική κυβέρνηση, όχι πλέον για την απαγκίστρωση από το Μνημόνιο, αλλά για την επαναδιαπραγμάτευση δυσμενών πτυχών του.

Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, χωρίς στάδια, χωρίς στοιχειώδη ενημέρωση του λαού (αφού όλα εξαρτώνται από την κυρίαρχη βούληση της Τριαρχίας), σχηματίστηκε μια κυβέρνηση στο κενό, για την εφαρμογή του Μνημονίου και με άλλοθι την …αριστερή συμμετοχή.

Προξενεί κατάπληξη που δεν βρήκαν μια φράση, μια λέξη, ένα επιφώνημα, για όλη αυτή την επιχείρηση τρόμου, που ελληνικά και ευρωπαϊκά κέντρα εξαπέλυσαν εις βάρος του λαού μας, της Αριστεράς, της εναλλακτικής πρότασης, κάτι που επεσήμανε ακόμα και το λεηλατημένο ΛΑΟΣ. Ούτε μια λέξη συγγνώμης για τους πρώην συντρόφους τους που πρόδωσαν. Ούτε μια λέξη επιβράβευσης για τη συνέπεια και την εντιμότητα που επέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας στα δύσκολα χρόνια του Μνημονίου.

Οι χρεοκοπημένες μνημονιακές δυνάμεις και το παρωχημένο πολιτικό σύστημα έδειξαν ότι έχουν ακόμη εφεδρείες προς πραγμάτωση της τυπικής κοινοβουλευτικής τάξης. Η «υπεύθυνη» όμως Αριστερά έχει μια …θαυμαστή συνέπεια: σταθερά και αδρά, περνά από το στάδιο του παραμνημονιακού ησυχαστηρίου σε μνημονιακό συμπρωταγωνιστή. Είναι κι αυτό μια εκδοχή της …αριστερής υπευθυνότητας.-

Αλέξης Μητρόπουλος Βουλευτής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπεύθυνος Διοικητικής  Μεταρρύθμισης      
Επικεφαλής τετραμελούς επιτροπής υπεύθυνης για την παρακολούθηση
του μνημονίου και την λήψη νομοθετικών πρωτοβουλιών.